De twintigjarige Naser leeft een eenzaam bestaan in Saoedi-Arabië. Zijn moeder heeft hem uit het door oorlog geteisterde Soedan laten smokkelen, in de hoop dat de jongen bij zijn oom in Jedda een beter leven zou hebben. Maar zijn oom is wreed en het leven als immigrant hard en uitzichtloos. In de zwart-witwereld van Jedda – met zonovergoten minaretten en moskeeën, vrome mannen in witte tunieken en de zwarte schaduwen van zwaar gesluierde vrouwen – droomt Naser van zijn moeder en van de liefde.Wanneer een gesluierd meisje Naser in het voorbijgaan een briefje voor de voeten werpt, krijgt zijn leven plotseling kleur. Dit briefje, een liefdesverklaring, is het symbool van hoop en tevens het begin van een levensgevaarlijk spel. Want relaties tussen ongetrouwde mannen en vrouwen zijn onder het wahhabistisch regime van Saoedi-Arabië met zijn zedenpolitie streng verboden. In het diepste geheim wisselen Naser en zijn habibati brieven uit en lukt het hen zelfs elkaar te ontmoeten. Hun liefde wordt een daad van verzet, want eenmaal ontdekt zullen de gevolgen voor Naser en zijn Fiore rampzalig zijn.
Mooi, indrukwekkend verhaal. Ik vraag me dan af of het leven echt zo zwaar is in Arabie. Zowel voor mannen als voor vrouwen. In ieder geval een mooi verhaal over twee geliefden. Cijfer 7
Geen opmerkingen:
Een reactie posten