Tamsyn en Fennimore Landor zijn gelukkig getrouwd en bewonen de voormalige abdij Trystan Priory. Zij zijn de ouders van de zusjes Angelet en Bersaba, identieke tweelingen, maar geheel verschillend van karakter. Kort nadat de meisjes zeventien zijn geworden, wordt Bersaba getroffen door de pest. Om Angelet voor deze vreselijke ziekte te behouden stuurt Tamsyn haar naar de kleindochter van haar stiefmoeder in de buurt van Londen. Ze komt er in een totaal andere wereld terecht dan waaraan ze in Cornwall gewend was. Als Angelet tijdens een bezoek aan Londen door straatrovers dreigt te worden gemolesteerd, wordt ze door generaal Richard Tolworthy, een weduwnaar, uit haar benarde positie bevrijd. De generaal wordt verliefd op haar en vraagt haar na enige tijd ten huwelijk. Angelet, die ook van hem is gaan houden, geeft hem haar jawoord. Ze trouwen, maar als Angelet mocht hebben gedacht dat er nu een tijd van onverdeeld geluk voor haar is aangebroken, vergist zij zich. Want niet alleen leggen de huwelijksplichten een zware last op haar, ook bezorgen de mysteries van het op het terrein van het landgoed staande Castle Folly haar een gevoel van angst en dreiging. Ze is dan ook dolblij als haar inmiddels genezen zus Bersaba bij haar komt logeren. Algauw ontstaat er echter rivaliteit tussen de tweeling.
Angelet en Bersaba zijn totaal verschillende meiden, Angelet is heel lief, spontaan, geniet van het leven zoals het is, Bersaba is intelligent, rustig, en wilt meer van het leven zien.. Het boek is geschreven in een ik-vorm, waar ik persoonlijk gezegd niet zo van hou. Beiden dames komen aan het woord in dit boek. Dat maakt het verhaal wel interessant, want je bent steeds benieuwd wat er in dat koppie van hun doorgaat. De perikelen beginnen pas wanneer Bersaba verliefd wordt op Richard, de man van haar zus. Richard lijkt me een hele leuk man, alleen jammer dat hij zo weinig in het boek voorkomt. De spanning tussen Richard en de dames is goed voelen, alleen jammer dat het daarbij blijft. Er is totaaaaaal geen erotiek!! Zelfs geen zoen! Niet dat ik zo op erotiek kick ofzo… maar in een HR hoort erotiek, dat is de klapstuk van een HR… dus helaas… al met al een leuk en vooral apart boek, met name door de ik-vorm door beide dames, maar niet een topper.. het is leuk boek als je en dagje echt niks te doen hebt, zoals ik dus had… Cijfer 7- / augustus 2009
Geen opmerkingen:
Een reactie posten